Ford verkocht Volvo vorige zondag aan het Chinese autobedrijf Geely. Het contract ter waarde van 1,3 miljard euro werd in Stockholm ondertekend in aanwezigheid van de Chinese Minister van Industrie, Li Yizhong. Om het belang van de deal te onderstrepen, trok ook vicepresident Xi Jinping naar Zweden.
Geely verhoogt ook zijn participatie in Manganese Bronze, de maker van de Londense taxi’s. Geely is dan wel de grootste private automaker in China, zijn omzet is nog 5 keer kleiner dan die van Volvo. David koopt Goliath op. Geely startte als autoproducent in 1998 en werd pas in 2001 gehomologeerd. Het heeft een 30-tal modellen, waarvan de meeste aangekochte ontwerpen van anderen zijn; voor sommige, zoals de ‘baby Rolls Royce’, is er sprake van kopiëren. Volvo kwam in beeld in 2007. Toen al plande Geely tegen 2012 wagens van westerse kwaliteit te kunnen bouwen, maar men besefte ook dat een sterk ‘merk’ veel zou helpen.
Voor 2010 is bij Geely een productie van 421.000 gepland, in 2015 2 miljoen. Andere bronnen spreken van 1 miljoen, maar het blijft ambitieus. Het huidige succesmodel van Geely is een goedkope wagen, de CK, waarvan er 20.000 uigevoerd worden naar Rusland, Oekraïne en Indonesië.De totale uitvoer van Geely bedraagt 40.000 stuks.
Geely is gevestigd in Hangzhou, en heeft 6 fabrieken over heel China. Het heeft eigen technische hogescholen in Beijing, Sanya (Hainan) en Hangzhou, met in totaal 40.000 studenten. Geely is genoteerd op de beurs in Hongkong.
In september 2009 verkocht Li Shufu 12% van de aandelen van Geely, aan een investeringsfonds gelieerd met Goldman Sachs, voor 245 miljoen dollar.
In januari was een vakbondsgroep van Volvo Zweden te gast in de Geelyfabrieken. Eigenaar Li Shufu kwam ook naar Volvo in België en had hier een onderhoud met de vakbonden. Telkens beloofde hij dat Volvo zijn productieverankering in Europa zou behouden. Het huidige management blijft ongewijzigd. Er komen sluitingen noch afdankingen in Europa. De bedoeling is de verkoop van Volvo tegen 2015 te verdubbelen tot 600.000 in Europa en Noord-Amerika alleen al.
Om de aankoop te financieren, verkreeg Geely in China zelf soft loans van lokale regeringen tegen de belofte om minstens 2 lokale assemblagefabrieken te bouwen en 1 motorenfabriek. In China zouden 300.000 Volvo’s gebouwd worden, met een geschatte Chinese verkoop van 200.000. Geely kreeg ook leningen van de VS en Europa, waaronder soft loans uit Zweden en België.
Bij de ondertekening van het contract verklaarde Li Shufu dat China een tweede thuismarkt voor Volvo wordt. En dat het “bekende Zweedse merk trouw zaln blijven aan z’n kernwaarden van veiligheid, kwaliteit, milieuzorg en modern Scandinavisch design”.
De eigenaar van Geely is de charismatische Li Shufu. In zijn vrije tijd is hij dichter. Li , 47 jaar oud, komt van het platteland, nabij Taizhou in Zhejiang. Hij begon als zelfstandig fotograaf met een tweedehandscamera, reupereerde zilver uit filmontwikkeling, maakte dan onderdelen voor koelkasten en ten slotte volledige koelkasten: toen dat begin jaren ’90 niet goed meer lukte, schakelde hij over op motorfietsen en ten slotte auto’s. Li investeerde ook in de kwakkelende immobiliënmarkt van Hainan en in een slechtspelende voetbalploeg om te besluiten dat zijn roeping zuiver industrieel is.
Er zijn geruchten dat hij partijlid is en zelfs voorzitter van de partijafdeling van zijn bedrijf. Li staat bekend als een vriendelijk maar meesterlijk onderhandelaar. Hij staat 44e op de Forbeslijst van rijksten in China, met een vermogen van 1,3 miljard dollar. De eigenaar van batterijenfabriek en kersverse concurrent-autobouwer BYD staat 1e op de lijst.
Aan de deal zijn een enkele intrigerende aspecten verbonden:
Vooreerst valt het verschil op met de onderhandelingen over Opel. Hier geen sprake van besparingen, ontslagen, sluitingen, overheidssubsidies en conflicten met de vakbonden, maar wel van productieuitbreiding, behoud van fabrieken, arbeidsplaatsen en management, en overleg met over het algemeen tevreden vakbonden.
Geely is een privébedrijf. De grote staatsautobedrijven kwamen niet in beeld. China heeft de voorbije jaren negatieve ervaringen gehad met staatsbedrijven die op overnames in het buitenland aanstuurden: ze werden door westerse politici geblokkeerd om nationalistische en ideologische redenen: De Amerikanen blokkeerden de overname van oliebedrijf Unocal, de Australiërs in 2009 nog de gedeeltelijke overname van Rio Tinto. In het Westen worden overnames door Chinese privébedrijven beter aanvaard, getuigen Lenovo met IBM, en nu Geely. Dit betekent overigens niet dat de privésector in China zelf aan invloed wint. Zo kwamen in een recente fusiegolf een aantal private koolmijnen en staalbedrijven onder staatscontrole; onder meer de rijkste Chinees van 2008 zag zijn staalbedrijf uit handen glippen.
Kan een relatief klein Chinees bedrijf slagen waar Ford en GM falen? Geely zit niet diep in de schulden zoals de grote jongens. De Chinese banken staan te springen om krediet te verlenen. Geely kan Volvo lanceren op de Chinese automarkt, de grootste ter wereld. Vraag is of en hoe het ‘flexibel, innovatief leadership’ van Li Shufu in staat zal zijn de traditionele troeven van het merk Volvo te verbinden met de voordelen van China als fabriek van de wereld, om Volvo wereldwijd een nieuwe dynamiek te bezorgen.
Li Shufu wil Volvo namelijk in 2011 al uit de rode cijfers halen. Daarvoor wil het op grotere schaal produceren, en de relatief hoge onderzoekskosten – bijna evenveel als Mercedes-Benz of BMW- verminderen. Naast het aanboren van de Chinese afzetmarkt moet Volvo in China ook onderdelen gaan aankopen zonder het kwaliteitsimago van Volvo te schaden, en onderzoek in China doen. Op de Chinese markt moet het nog een oplossing zoeken voor Chang’an, een bedrijf dat volgens een contract met Ford nog tot in 2018 sommige Volvomodellen mag assembleren. Volvo blijft organisatorisch onafhankelijk van Geely, elk zal verder zijn eigen auto’s maken.
De krant China Daily heeft vragen bij de deal, die te groot zou zijn voor Geely. Geely verklaart genoeg geld bijeen te kunnen krijgen om Volvo te kopen – 1,8 miljard dollar- en nog extra 900 miljoen dollar te investeren in het aan de gang houden van het bedrijf. Maar een Volvokaderlid verklaarde aan Bloomberg dat voor dat laatste minstens 1,4 miljard dollar nodig is. Chinese analisten speculeren zelfs op 1,6 tot 2 miljard. Zo verloor Volvo alleen al in 2008 1,698 miljard dollar. Geely maakte in 2009 1 miljard yuan winst, lang niet genoeg om zelf een eventuele tegenslag bij Volvo op te vangen. Het is merkwaardig dat dergelijke scherpe kritiek verschijnt in een semiregeringskrant.
Zie ook uitzending Dialogue
