In tegenstelling tot vele Amerikaanse studiediensten heeft het Center for Strategic International Studies (CSIS) een relatief objectieve analyse gemaakt van de Chinese defensie. Komen zowel aan bod: het defensie budget, de ideologie achter recente hervormingen als uiteraard de verschillende componenten van het leger zelf en hun evolutie in het licht van de nieuwe doctrine.
Vele Amerikaanse analyses van de Chinese defensie hebben als openlijk doel de Chinese landsverdediging als een opkomend gevaar voor te stellen om zo meer middelen te bepleiten voor de VS-defensie. Dit is minder het geval met deze studie van het CSIS dat vrij uitvoerig zowel Amerikaanse en Chinese als Japanse bronnen aanhaalt en vergelijkt. De Chinese defensie heeft haar troepenarsenaal sinds de jaren 80 duidelijk verminderd en de bestaande troepen gemoderniseerd, meer bepaald onder de doctrine van een “Lokale oorlog onder de voorwaarden van informatisering“. Zo stelt het Chinese Witboek over defensie uit 2008 dat China zijn capaciteiten opdrijft m.b.t. tot maritieme, ruimte en elektromagnetische veiligheid en dit wordt concreet vertaald in Anti-Access/Area Denial (A2/AD) die het informatiespectrum wil domineren in alle dimensies van de moderne gevechtsvoering. De studie omschrijft dan ook de kenmerken van de Chinese strategie qua geïnformatiseerde operaties en detailleert de revolutie in militaire kwesties die dit meebrengt.
De studie vertrekt van de actuele en de verwachten prestaties van de Chinese economie en houdt daarbij de voorspelling aan van The Economist Intelligence Unit die een groei van 7,3 % verwacht tussen 2013 en 2017. Dit wordt gekoppeld aan recente verhogingen van de defensiebegrotingen die in het licht moeten gezien worden van de inflatie. Dan komt het betwist punt over de vergelijking tussen wat China beweert aan defensie uit te geven en wat het Amerikaanse ministerie van Defensie daar over beweert. De VS-visie over defensie is veel ruimer dan de Chinese: zo rekenen de Amerikanen de Peoples Armed Police of oproerpolitie ook tot defensie evenals bepaalde uitgaven voor onderzoek. Dit jaar heeft het Chinees Volkscongres een defensiebegroting goedgekeurd van 720 miljard yuan of 106 miljard $ Het Amerikaanse ministerie raamt de Chinese defensieuitgaven in 2011 op een bedrag tussen 120 en 180 miljard $, terwijl China het houdt op 91,5 miljard $. Zelfs met de VS-raming bedraagt het Chinese bedrag voor landsverdediging maar een kwart van wat het Amerikaanse leger opslokt. Wat ook toegegeven wordt is dat het percentage van de Chinese begroting dat naar defensie gaat almaar daalt, namelijk van in 1998 met 8,66% van de staatsuitgaven tot 6,49 % in 2009. Inflatie verrekend bedraagt het zelfs maar 5,5 % van de staatsuitgaven.
Wat doctrine betreft, is er een verschuiving van de Volksoorlog naar de concepten van Actieve defensie 
en Lokale oorlog onder de voorwaarden van informatisering. Een offensieve actie is mogelijk om een aanval af te wenden, zij het dat China eerst alles zal doen om tot een politieke oplossing te komen. Het concept van Lokale oorlogen die beperkt van omvang en van duur zijn en die gebruik maken van de recentste computertechnologie, deze doctrine dateert van in 1993 na de eerste Golfoorlog. In de nieuwe omstandigheden begint het onderscheid land-, lucht- en zeemacht te vervagen en gaan de machten ook meer samenwerken onder een eengemaakt commando. De informatisering houdt ook in dat de reserve-eenheden en de militie met geïnformatiseerde oorlogvoering overweg moeten kunnen. Het rapport beschrijft ook de Amerikaanse maatregelen betreffende cyberveiligheid en eenmaal dit thema op tafel is het Mandiant-rapport en de zgn. eenheid 61298 die een militaire cyberspionageenheid zou zijn, niet ver weg. Vrij gedetailleerd is de benadering van de Chinese opvattingen en bedoelingen m.b.t.de soevereiniteit over de eilanden binnen de zogeheten 9 puntenlijn waarvan het rapport stelt dat deze afbakening in 1947 getekend werd door de Nationalisten en later is overgenomen door Zhou Enlai.
Het Chinees leger werd al drie maal afgeslankt: in 1985 (min 1 miljoen), in 1997 (min 500.000) en in 2003 (min 200.000). Nu blijven er nog 2,2 miljoen strijdkrachten over, zijn er 660.000 mensen bij de oproerpolitie en bestaat de reserve uit 510.000 reservisten. Het landleger neemt 66% van het totaal in en zag dit aandeel wat afnemen ten voordele van lucht- en zeemacht. Elk van de drie machten is aan de modernisering toe in functie van de aangepaste doctrine. Dit wordt in aparte secties toegelicht. Midden 2011 begon de landmacht zich te reorganiseren op basis van modules met gecombineerde wapens uit de brigadenstructuur. Sinds 1985 verloor de landmacht de helft van zijn effectieven. Heel gedetailleerd wordt ook de verandering in wapentuig behandeld. De Amerikanen zijn echter meer bevreesd voor de 
veranderingen bij de zee- en luchtmacht. Terwijl de zeemacht vroeger hooguit de territoriale wateren bewaakte, is het nu ook de bedoeling aanwezig te zijn op de diepe zeeën om desgevallend gedurende enige tijd ver van huis een Falklandsoorlog uit te vechten zoals de Britten deden. Voorlopig gaat het maar om anti-piratenopdrachten in de Golf van Aden. Hoewel de zeemacht gemoderniseerd werd, ontbreekt het nog aan verbeteringen in anti-onderzeeërs wapens. Toch betreft het de grootste zeemacht in Azië. Sinds 2008 worden de diverse boten uitgerust met geleide raketten.
Vooral de modernisering bij de luchtvaart baart de VS zorgen. Het Chinees antwoord op de vereisten voor een vernieuwde luchtmacht was klaar in 2004. Toen werden 3000 ouderwetse onderscheppingstuigen uit dienst genomen en hun aandeel daalde van 80 tot 50%. Gevechtsvliegtuigen voor een aanval te land stegen proportioneel 2,5 maal. Momenteel heet ongeveer een derde van het vliegtuigmaterieel modern te zijn. Het aantal gevechtsvliegtuigen van de vierde generatie stijgt voortdurend. China importeert 
geavanceerd Russisch tuig, werkt aan een eigen gevechtsvliegtuig en ook aan onbemande tuigen. Neusje van de zalm zijn de stealth-gevechtsvliegtuigen die eveneens in ontwikkeling zijn. Het rapport bespreekt ook de Second Artillery Force met zijn geheel van raketten op korte, middellange- en lange afstand. 1100 staan niet ver van Taiwan opgeteld. Ook de op de grond gestalde kruisraketten vallen onder dit corps. De tendens is het creëren van mobiele lanceerplatformen, op basis van vaste brandstof (zodat er niet eerst nog brandstof moet worden geladen). Vooral de capaciteit wordt opgedreven voor precisieoperaties op lange afstand. De laatste hoofdstukken handelen over de Chinese kernmacht en beschrijven het militaire evenwicht langs beide kanten van de Taiwan-engte. Een lezenswaardige studie met veel tabellen een grafieken tot op het niveau van de soorten wapens met de aantallen.
Bron: download studie CSIS
Zie ook CNTV Dialogue
