De voorbije jaren werden rond de nijverheidszones een tamelijk grote reeks van waterzuiveringsstations gebouwd. Toch staan sommige van deze stations er werkloos bij wegens een gebrek aan afvoerleidingen. Ook een gebrek aan standaarden bevordert de zuivering niet.
Volgens een gemeenschappelijke studie van Greenpeace en de Nanjing Univerty blijkt dat waterzuiveringsstations tot de grootste vervuilers behoren. Steunend op gegevens van het Ministerie van Leefmilieu vonden ze dat 243 op 436 grote vervuilkers die in 2018 een boete opliepen waterzuiveringsstations waren. Nochtans beweert China een van de grootste verwerkers te zijn van nijverheids- en huishoudafval. Onderdirecteur Dong Zhanfen van het Environmental Policy Department bij de Chinese Academy for Environmental Planning beweert dat het om een cruciale strijd gaat want de taak is echt moeilijk.
Geen riolen
Om de industriële vervuiling tegen te gaan heeft de regering de provinciale besturen opgedragen om de fabrieken te concentreren in nijverheidszones waar waterzuiveringsstations gebouwd worden. De onderzoekers vonden dat 97% van de 2411 nodige waterzuiveringsstations in de nijverheidszones effectief gebouwd waren. Niet alle gebouwde stations zijn echter in werking omdat er onvoldoende pijpleidingen zijn tussen de fabrieken en de zuiveringsstations.
In een extreem geval had dit in Hubei tot gevolg dat twee stations gedurende twee jaar er ongebruikt bij bleven waardoor de fabrieken rechtstreeks loosden in de waterwegen. In andere gevallen dumpen fabrieken die niet verbonden zijn hun afvalwater in het rioleringssysteem. Dit was het geval in de provincie Guizhou waar 89 van de 128 nijverheidszones nog op het stedelijk rioolsysteem een beroep doen om hun water te behandelen. Een onderzoek van het ministerie van Leefmilieu toont aan dat 63% van de zuiveringsstations in Chongqing beneden hun capaciteit werken door gebrek aan rioolstelsels. Het Jiuquhe station dat in 2013 startte, werkt aan een kwart van haar capaciteit, het Shuitustation en het Guoyuansttion aan de helft.
Problemen
Greenpeaceman Deng Tingti bestempelt de toestand als een troep. Gloednieuwe fabrieken staan er ongebruikt bij terwijl afvalwater in de rivieren terecht komt. Deze groeiende sector niet behoorlijk sturen vindt hij een risico. Volgens het ministerie heeft China 400.000 km water pijplijnen nodig en dit kost 1000 miljard yuan. Naast het zuiveren van het industrieel afvalwater bestaat hetzelfde probleem bij zuiveringsstations van stedelijk afvalwater in meer landelijke steden. De grotere steden kennen dit probleem minder. Het waterdepartement te Chengdu stelde bij een onderzoek vast dat daar op 1800 km riool pijplijnen er 5000 gevaren waren of 3 per kilometer.
De Greenpeace-studie vond ook het ontbreken van standaarden voor het behandelen van waterzuivering een probleem. De waterzuiveringsstations doen dan maar een beroep op de standaarden voor waterzuivering van huishoudelijk afval. Ook vonden de onderzoekers dat lokale besturen en bestuurders van nijverheidszones niet echt de bestaande standaarden doen naleven. De studie roept op tussen een duidelijker scheiding van regelgevende en superviserende verantwoordelijken tussen de lokale milieuwaakhonden, de nijverheidszones en de waterzuiveringsstations. Volgens het 13-de vijfjarenplan moet een eenvormig supervisiesysteem klaar zijn tegen 2020.
SCMP,
Global Times
