Chinese stakers
Premier Wen heeft er bij de Japanse regering en werkgevers op aangedrongen om een oplossing te zoeken voor de lage lonen die Japanse bedrijven aan hun werknemers in China betalen.
“Er zijn arbeidsconflicten in buitenlandse bedrijven. Het probleem komt voort uit de relatief lage lonen. We zouden graag zien dat Japan hier iets aan doet”, zo heeft Wen volgens het Japanse persbureau Kyodo gezegd.
De uitspraken gebeurden in het kader van een ronde in de Chinees-Japanse economische dialoog afgelopen zaterdag. De Japanse minister van Buitenlandse Zaken, Katsuya Okada, had de kwestie aangekaart en beloofde na de repliek van Wen een verdieping van de discussie. De woordvoerder van Okada zei voorts nog dat de Japanners niet helemaal tevreden waren met de Chinese uitleg dat stakingen konden verwacht worden nadat de lonen twee jaar bevroren waren geweest om bedrijven te helpen de crisis door te komen.
In het Japanse webmagazine Japan Times geeft de Chinese professor Shen Caibin, die doceert aan de Tama Universiteit in Tokio, nog een aanvullende verklaring: de Japanse bedrijven zouden in China veel minder dan hun Europese concurrenten gebruik maken van Chinees personeel om hun bedrijven te beheren, terwijl de Chinese kaderleden zelf toch beter met arbeidsconflicten kunnen omgaan dan buitenlandse. De Japanse kaderleden zouden bovendien buitensporige salarissen krijgen, daar waar de Chinese arbeiders inderdaad in Japanse bedrijven worden onderbetaald, volgens diezelfde professor.
In de Japanse pers duikt weer het gerucht op van een debat in de CPC, waarbij de stroming die voor hogere lonen en binnenlandse consumptie is, zou staan tegenover de groep die bang is voor een vlucht van buitenlandse bedrijven en voor faillissementen van binnenlandse als die koers nog verder wordt doorgezet. Premier Wen zou tot de eerstgenoemde stroming behoren.
Andere agendapunten op de Chinees-Japanse top waren: de gemeenschappelijke strijd tegen het protectionisme, regionale economische samenwerking en de kwestie van de uitvoer van zeldzame metalen. Japan heeft die grondstoffen nodig voor hybride elektrische voertuigen en ander hoogtechnologische producten. China wil naar eigen zeggen om ecologische redenen de ontginning en uitvoer van die stoffen beperkt houden. Beijing probeert Tokio wel gerust te stellen dat er geen sprake zal zijn van een stop van productie en export
De Chinees-Japanse economische dialoog was in 2007 een gemeenschappelijk initiatief van Wen Jiabao en de toenmalige Japanse premier Shinzo Abe. Intussen is dit de derde ronde en het is de eerste keer dat Beijing samenzit met vertegenwoordigers van de nieuwe regering gevormd door de Democratische Partij van Japan (DJP).
De Chinese professor Liu Jiangyong van het Instituut voor Internationale Studies aan de Tsinghua Universiteit, een promotor van Chinees-Japanse samenwerking, schrijft dat de beide grote Aziatische landen alle belang hebben bij wederzijds begrip en een goede verstandhouding. China mag Japan dan wel voorbijgestreefd zijn als tweede grootste economie ter wereld, het per capita inkomen in de Volksrepubliek is nauwelijks een tiende van dat in Japan. En China heeft nog een enorme achterstand in te halen op het gebied van kwaliteit en technologie. Verder staat de export van Japan naar China (18,8 % in 2009 tegenover 16,1 % naar de VS) in schril contrast tot de import uit China, een magere 6,3 % (waar de VS dan weer 29,8 % uit China invoert). Volgens Liu Jiangyong redenen genoeg opdat de landen zouden kijken naar hun wederzijdse belangen.
Bronnen:
www.earthtimes.org,
www.japantimes.co.jp,
www.japantoday.com,
http://english.peopledaily.com.cn/
