The Lancet, een van de meest gerenommeerde medisch-wetenschappelijke tijdschriften, publiceerde op 13 juni een rapport over de geestelijke gezondheid in vier economisch en geografisch sterk van elkaar verschillende Chinese provincies.
Chinese en Amerikaanse academici voerden van 2001 tot 2005 een screening uit van zestigduizend inwoners van Shandong, Qinghai, Zhejiang en Gansu. Zeventien procent van de gescreende personen leed aan een of andere psychische stoornis. Omgezet naar de totale Chinese bevolking zou dat 173 miljoen patiënten betekenen.
Het onderzoek verliep in het kader van een gezamenlijk project van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en het Chinese Ministerie van Gezondheid, en het kreeg de nodige steun van de provinciale instellingen in China en van de China Medical Board of New York.
De resultaten weken sterk af van bestaande cijfers op het gebied van de geestelijke gezondheid wereldwijd. Vooral met betrekking tot schizofrenie en bipolaire stoornissen (extreme stemmingswisselingen) waren de percentages in de Chinese provincies veel hoger dan wat voor de wereldbevolking algemeen wordt aangenomen.
Het lijkt erop dat de cijfers voor ander landen ook zullen moeten worden bijgesteld. Studies uitgevoerd in de VS wijzen in die richting.
Nog een belangrijke constatering was dat maar 8% procent van de patiënten ook daadwerkelijk hulp zoekt. Bij een volledig correcte extrapolatie zou dat betekenen dat er naar schatting 173 miljoen (potentiële) patiënten zijn, waarvan er 158 miljoen geen professionele hulp vragen of krijgen.
Aanbevelingen die uit het onderzoek in China voortvloeien en die kunnen worden gericht aan regeringen over de hele wereld: psychische stoornissen moeten worden gezien als een sociaal probleem waarbij familieleden, omgeving en de hele gemeenschap betrokken zijn. Er is brede maatschappelijke voorlichting nodig over de aandoeningen, de behandeling en de beschikbare voorzieningen. Zorgverleners krijgen het advies om open te staan voor een meer op het gezin gerichte aanpak.
Er is dus een ingrijpende herverdeling nodig van middelen op sociaal en medisch vlak, die alleen zal plaatsvinden met de steun van machtige politieke, economische, sociale en professionele toezichthouders.
Deze aanbevelingen zijn des te belangrijker voor landen met een gemiddeld welvaartspeil (zoals China) of armere derdewereldlanden. Naast de overeenkomsten in de noodzakelijke aanpak zijn er ook verschillen. Daarom zijn onderzoeken gericht op specifieke landen, zoals nu in de Volksrepubliek, erg belangrijk.
In China is de afgelopen dertig jaar grote vooruitgang geboekt, ook in de gezondheidszorg. De verhouding tussen de percentages lichamelijk zieken en geesteszieken is omgedraaid. De erkenning van het belang van een goede zorg op dit terrein is sterk gegroeid en de toekenning van extra geldmiddelen is toegenomen. De financiering van het besproken onderzoek is daar een voorbeeld van.
Landen die, zoals China, bezig zijn een ontwikkelingsachterstand goed te maken, kampen in bepaalde regio’s echter met de restanten van stigmatisering en onwetendheid en het is een werk van lange adem om ook dat te bestrijden.
Het rapport is te lezen via www.lancet.com Voor leken bevatten de volgende hoofdstukken interessante en begrijpelijke gedetailleerde informatie: de samenvatting (voorafgaand aan de inleiding) met een uitleg over kader, onderzoeksmethodes, conclusies en cijfers.
Bekijk de video over het hervormingsplan van de gezondheids zorg 2009-2020
http://www.chinasquare.be/actueel-nieuws/regering-stimuleert-traditionele-geneeskunde/
hervorming gezondheidszorg
http://www.chinasquare.be/actueel-nieuws/910/
Wat een belachelijk zieke dingen zijn dit toch, ‘screenen’ op psychiatrische stoornissen.
Stoornissen die wetenschappelijk dubieus zijn, en die LETTERLIJK met de natte vinger worden gesteld.
Psychiatrie is en blijft een valse wetenschap.
Dit zegt prof. dr. Joseph Glenmullen:
‘We hebben tot op de dag van vandaag nog geen enkel bewijs voor ofwel de oorzaak of de fysiologie voor geen van elke psychiatrische diagnose.
Elk geval waarin een “hersenstoornis” gevonden zou zijn, bleek vals te zijn. Geen enkele claim voor genen die bepaalde psychiatrische condities zouden veroorzaken heeft de tands des tijd doorstaan. Ondanks de populaire valselijke propaganda.’