China heeft een plan ontwikkeld om de zware bodemvervuiling op te lossen. Het liberale tijdschrift Caixin stelt de vraag wie dat zal betalen?
Einde mei heeft de regering een Actieplan voor het Voorkomen en Verwijderen van Bodemvervuiling in 231 punten vrijgegeven. Het ontwerpplan werd gedurende drie jaar bediscussieerd en werd ongeveer 50 keer aangepast. Tegen 2020 moet 90% van de vervuilde bodem van boerderijen en oude industriële sites gereinigd zijn en tegen 2030 moet 95% gehaald zijn. Alleen is het volgens Caixin niet duidelijk wie dat gaat betalen.
De tekst van het plan kwam tot stand met medewerking van 35 centrale regeringsorganen waaronder als voornaamste de Nationale Ontwikkelings- en Hervormingscommissie, het ministerie van Milieubescherming, het ministerie van Land en Bodemrijkdommen, en het ministerie van Landbouw. Het plan legt de basis voor het opmaken van een nationaal overzicht van vervuilde industrieterreinen, het uitbannen van bepaalde pesticiden en belooft het invoeren van een nieuwe wet om bodemvervuiling tegen te gaan te versnellen. In 2013 is al een gelijkaardig plan tegen luchtvervuiling opgesteld, en in 2015 kwam watervervuiling aan de beurt.
Volgens een rapport van het ministerie van Milieubescherming van 2014 is bijna 20% van de landbouwgrond vervuild, en 10% van de bossen en weilanden. Intussen is een eerste ontwerp van wet tegen de bodemverontreiniging opgesteld en dat zal waarschijnlijk in 2017 aan het parlement voorgelegd worden.
Het actieplan gaat uit van het principe “de vervuiler betaalt”. Maar de prijs zal hoog zijn. Huaitai Securities uit Nanjing schatte in april dat de totale kosten voor het opruimen van de bodemvervuiling 7.400 miljard yuan kan bedragen. Lan Hong, een professor in milieustudies aan de Renmin University in Beijing komt uit op minimum 6.000 miljard. In het nog maar net operationele vijfjarenplan zitten echter slechts projecten ten bedrage van 590 miljard. De centrale regering trekt in 2016 negen miljard uit; dat is aanzienlijk meer dan vroeger maar volgens experts nog veel te weinig.
Recentelijk zijn verschillende vervuilingsschandalen bekend geworden. Dit jaar kwam aan het licht dat een school in Jiangsu op de vervuilde bodem van een oud chemisch bedrijf gebouwd was. In 2013 werden illegale stortplaatsen ontdekt in Gansu, Binnen-Mongolië en Guizhou, waarbij de vervuiling in de voedselketen binnendrong. In 2011 vond men een te hoog cadmiumgehalte in een groot aantal rijstmonsters. Uit een onderzoek in het Zuiden en Zuidwesten blijkt cadmium het meest verspreide zware metaal te zijn, naast kwik, arseen, koper, lood, chroom, zink en nikkel. Het uitvoeren van een nationaal onderzoek met als doel een nationale database van vervuilde terreinen, die beschreven worden volgens uniforme nationale normen, werd als een prioriteit gesteld.
In de Verenigde Staten loopt al 36 jaar een speciaal overheidsproject voor het opruimen van bodemvervuiling. Daaraan wordt nu jaarlijks ongeveer 15 miljard dollar besteed Of China het principe “de vervuiler betaalt” zal kunnen toepassen is twijfelachtig. Soms is het niet (meer) mogelijk een bepaald bedrijf verantwoordelijk te stellen voor de vervuiling Het komt vaak voor dat de vervuiler niet meer in staat is om te betalen. In de praktijk hebben tot nu toe vooral lokale overheden de kosten voor het opruimen van ernstige milieuproblemen gedragen, eerder dan lokale bedrijven in moeilijkheden te brengen door hen de rekening te doen betalen. Een mogelijke oplossing in de steden zou kunnen zijn de vastgoedontwikkelaars te laten opdraaien voor het opruimen van de gronden waarop ze willen bouwen.
Het actieplan vraagt dat de overheid de leiding neemt bij projecten voor opruimen van bodemvervuiling. Gespecialiseerde milieubedrijven kunnen ook in de projecten stappen. Maar de exacte manier van financiering blijft vaag. Dit jaar worden er pilotprojecten gelanceerd in Taizhou (Zhejiang) en Huangshi (Hubei). Deze projecten kunnen helpen om meer concrete arrangementen voor te stellen in het wetsontwerp dat in 2017 voor het parlement komt en hopelijk eind dat jaar in een nieuwe wet wordt vastgesteld.
Bron: Caixin