Wilde staking bij Walmart nu in 4 vestigingen (upd)

De wilde staking van Wal-Mart arbeiders te Nanchang tegen de nieuwe flexibele uuregeling  is uitgebreid tot 4 Chinese vestgingen. De druk van Wal-Mart tegen militante vakbondsvertegenwoordigers en sympathisanten duurt al langer, maar de werknemers hebben zich nu verenigd op internet-nieuwsgroepen. 

De actie te Nanchang volgt na een maand van discussie en mobilisatie van het Wal-Mart personeel over geheel China. Daags voor de actie die op 1 juli begon, deelden de actievoerders nog pamfletten uit in Shenzhen om het personeel te informeren over de nieuwe uurregeling en hun rechten volgens de arbeidswet.  Ondertussen breidde de actie zich uit niet enkel naar een andere vestiging in Nanchang, maar ook naar Chengdu in het zuidwesten en naar Harbin in het noordoosten. Wal-Mart stelt in zijn 433 vestigingen in China 100.000 personen te werk. Hoewel de meesten voltijdbanen zijn, verhoogt het aantal parttimers en werknemers met een tijdelijk contract.

Het management wil de 8 urige werkdag vervangen door een flexibeler systeem waarbij ze het personeel zo lang per dag of week kan laten werken voor zover dit aantal niet meer dan 124 uren per maand bedraagt. Dit heeft als onmiddellijk gevolg dat er geen overuren meer zouden betaald worden voor meer dan 8 uur werken per dag. Nog groter wordt het effect voor de werknemers die met een tweede baan bijklussen want dit wordt immers moeilijker wanneer de uren van de hoofd job niet stabiel zijn. De actievoerders zijn ook bang dat het nieuwe systeem de deur opent naar het vervangen van vaste banen door parttimers en tijdelijke contracten zoals in de VS.

Druk en intimidatie

Wat vooral stoort is dat Wal-Mart het personeel onder druk zet om een overeenkomst af te sluiten waarin ze de nieuwe regeling moeten aanvaarden. De werkers hebben al een klacht neergelegd bij het lokale arbeidsbureau maar dit deed de praktijk niet stoppen, maar versnelde het enkel : sommigen mochten de lokalen pas verlaten indien ze de bewuste nieuwe regeling ondertekenden. Daarop gingen managers zelf dissidente arbeiders fysiek intimideren. Hoewel de uurregeling de aanleiding is, zit het ongenoegen nog dieper. Van 1996 tot 2000 verdienden de personeelsleden te Shenzhen drie maal het gemiddeld loon, legt activist Zhou uit. Momenteel zijn de lonen er gewoon gelijk aan het lokale minimumloon.

De actie gaat uit van een los netwerk dat in 2014 gesticht werd door twee voormalige Wal-Mart personeelsleden onder de naam ‘Wal-Mart Chinese Werkers’ Association’”. Het is de bedoeling de onderlinge communicatie en verstandhouding in de hand te werken. Het gaat om een eerder informele organisatie zonder lidmaatschapsstructuur met een woordvoerder en een website van de vereniging. Toch heeft de vereniging op Internet een vijfentwintigtal nieuwsgroepen waarvan er 10 het maximum van 500 leden bereikt hebben. Vele andere groepen tellen tussen 200 en 400 leden. Naar verluidt houden ook managers een oogje in het zeil en sommige deelnemers trokken zich terug na een vermaning van de managers.

Tien jaar geleden verzette Walmart zich tegen het opzetten van de vakbond in zijn winkels in China, maar het moest hier uiteindelijk op terugkomen. Sindsdien worden de bonden en de verkiezingen van werkgevers voortdurend gemanipuleerd door het management. Bij de sluiting van de vestiging te Chengde was er wel gedurende een maand een stakingsactie met piket dat geleid werd door vakbondsman Huang Xingguo. Toch is het courante praktijk dat het bedrijf gewone personeelsleden onder druk zet om hun steun te ontzeggen aan militante vakbondsmensen. Drie waarschuwingen kan ontslag betekenen. In een brief aan Wal-Mart en de officiële vakbond ACFTU heeft de ‘Wal-Mart Chinese Workers’ Association’  gevraagd om te stoppen met de invoering van het nieuwe rooster, niet tussen te komen bij verkiezingen van personeelsvertegenwoordigers en niet langer  gekozen vertegenwoordigers te intimideren. Het ACFTU hoofdkwartier antwoordde dat de lokale vakbondsvertegenwoordigers het voortouw moeten nemen, maar het probleem is dat die veelal op de hand van het management zijn.

Bron: Labornotes, FT