China heeft een Witboek gepubliceerd over de werkgelegenheid en haar politiek in de regio Xinjiang. Ook de aspecten opleiding en armoedebestrijding komen aan bod. We halen uit het ruim uitgevallen werkstuk een reeks betekenisvolle cijfers. In het werkstuk staat de vaststelling dat China dit jaar de armoede zal uitbannen.
Het eerste van de vijf hoofdstukken heet ‘Werkgelegenheid in Xinjiang’; Het zijn vooral de vier prefecturen Hotan, Kashgar, Aksu en Kizilsu Kirgiz in Zuid Xinjiang die een zwakke economische basis hebben met bijgevolg een ernstig tekort aan draagkracht voor werkgelegenheid. Sinds 2012 heeft de regio werkgelegenheidsprojecten uitgevoerd, de beroepsopleiding verbeterd en werkgelegenheidskanalen en -capaciteit uitgebreid.
Van 2014 tot 2019 steeg het aantal tewerkgestelden van 11,3 miljoen naar 13,2 miljoen. De tewerkstelling in de primaire sector daalde van 45% naar 36% ten voordele van de tertiaire sector die steeg van 38% naar 49%. De kwaliteit van de tewerkgestelden verbeterde. In 2019 telden universiteiten en hogescholen 453.800 studenten wat 146.200 meer was dan in 2014 terwijl de middelbare scholen 1,84 miljoen leerlingen telden of 147.000 meer. Elk jaar van 2014 tot 2019 gaf Xinjiang opleidingen aan gemiddeld 1,29 miljoen werkers waarvan 451.000 in Zuid Xinjiang. Het inkomen van de stedelingen steeg tijdens deze periode met jaarlijks 8,6% tot 34.700 yuan en dat van de landelijke bevolking met 8,9% jaarlijks tot 13.100 yuan.
Het tweede hoofdstuk heeft het over de proactieve werkgelegenheidspolitiek. Sinds 2014 heeft Xinjiang sterk de textielnijverheid gesteund en dat leverde 350.000 nieuwe banen op. De in 2012 opgerichte Xinjiang Zhundong Economic and Technological Development Zone in de autonome Hui prefectuur Changji had in 2019 al werk verschaft aan meer dan 80.000 personen. De prefectuur Kashgar had eind 2019 210 bedrijven die landbouwproducten verwerken wat goed was voor 16.700 banen naast de nijverheidsbedrijven in dito zones die 84.000 banen leverden. De prefectuur Aksu integreert nijverheid met beroepsopleiding vooral in textiel en kledij en dit zette 32.400 personen aan het werk.
De politiek moedigt het overschot aan arbeidskrachten aan op het platteland werk te zoeken nabij huis en ontwikkelt daarvoor ‘satellietbedrijven’ en ‘werkplaatsen voor armoedebestrijding’. Van 2018 tot 2020 hielp het lokaal bestuur 221.000 arme personen uit Zuid Xinjiang om werk te vinden buiten hun geboorteplaats; de prefecturen Kashgar en Hotan hebben zo op drie jaar tijd 135,000 personen banen helpen vinden buiten hun geboorteplaats. Van 2014 tot 2019 heeft Xinjiang een baan verschaft aan 334.000 stedelingen die moeilijk werk vonden. Vorig jaar vonden overigens 90% van de afgestudeerden een baan.
Hoofdstuk drie gaat over het respecteren van de werkvoorkeuren van werknemers en het vijfde behandelt de bescherming van de arbeidsrechten. Van de 480.000 nieuwe banen in 2019 ging 47% naar vrouwen. Eind 2019 waren ook 183.700 gehandicapten te werk gesteld. Het minimum maandloon werd van 1520 yuan d in 2013 opgetrokken tot 1820 yuan in 2018. De 40 urige werkweek wordt gerespecteerd. Eind 2019 namen 22 miljoen personen deel aan een basispensioen-, werkloosheids- en arbeidsongevallenverzekering.
Het vijfde en laatste hoofdstuk handelt over ‘betere banen voor een beter leven’. Daaruit vermelden we dat het jaarinkomen van Xinjiang migranten in andere provincies ongeveer ‘40.000 yuan bedraagt. Tenslotte vernemen we dat Xinjiang van 2013 tot 2019 de armoede heeft uitgeroeid in 25 arme kantons en in 3107 arme dorpen. Zo daalde de armoede tussen 2014 en eind 2019 van 19,4% tot 1,24%. 2,92 miljoen personen lieten de armoede achter zich en eind dit jaar moet deze in de regio zijn uitgeroeid.
Bron: Global Times