China heeft een witboek uitgegeven over voedselzekerheid. Beijing legt uit hoe het ervoor zorgt dat de eigen bevolking genoeg te eten heeft. Het document beschrijft ook de Chinese inspanningen voor de strijd ter voorkoming van de honger in de wereld.
De Chinese regering wijst erop dat de landbouw en de omstandigheden om aan landbouw te doen in China er slecht aan toe waren in 1949. De Communistische Partij van China heeft zich 70 jaar lang hardnekkig ingespannen om alle achterstanden en ongunstige voorwaarden te overwinnen.
Graan als basis
Het beleid is erin geslaagd China zelfvoorzienend te maken wat voedsel betreft. Daarvoor steunt China zich als vanouds in de eerste plaats op de eigen graanproductie. Tegenwoordig is het ook nodig de beschikbare hoeveelheid landbouwgrond met strenge maatregelen te beschermen. Er is verder een systeem uitgewerkt voor het duurzaam gebruik van de grond. De productiviteit probeert men te verhogen door de toepassing van innovatieve landbouwtechnologie. De regering voert structurele hervormingen aan de aanbodzijde door. Die zijn gericht op de ‘eliminatie van overtollige capaciteit’. In brede zin betekent dit afbouw van voorraden en kostenreductie.
Vertrouwen voor de toekomst
Volgens het witboek heeft China voor de toekomst ‘de nodige voorwaarden gecreëerd, de capaciteiten en het nodige zelfvertrouwen om de voedselzekerheid op eigen kracht te vergroten’. Dat grote succes wordt overigens internationaal erkend. Toch beseffen Chinese experts, politici en de miljardenbevolking dat China niet op zijn lauweren moet rusten.
Tegen de honger in de wereld
Beijing wijst er verder op dat de honger in de wereld verre van uitgebannen is. Dat er nog 800 miljoen mensen in de wereld kampen met zware uitdagingen op dit gebied wijt de Chinese regering onder andere aan de ontwrichting van de levensmiddelenhandel door protectionisme en unilateralisme. China zal deelnemen aan de mondiale strijd tegen de honger. Het wil dat doen door andere ontwikkelingslanden zoveel mogelijk te steunen door middel van Zuid – Zuid samenwerking. China wil ook ‘een bijdrage leveren aan een correcte ontwikkeling van de mondiale voedselindustrie’.
Zelfbeeld en beleid
Opmerkelijk hierbij is dat China zichzelf uitdrukkelijk als een ontwikkelingsland beschouwt, ondanks de fenomenale groei die het land de op een na grootste economie van de wereld (volgens sommige berekeningen de grootste) in absolute cijfers (niet in per capita product) heeft bezorgd. Ook wordt duidelijk dat China de andere derdewereldlanden wil helpen, niet door ze te bevoogden, maar via wederzijds gunstige relaties, gebaseerd op gelijkwaardigheid.
De volledige Engelse tekst van het witboek is te vinden via de volgende link: http://www.xinhuanet.com/english/2019-10/14/c_138470814.htm
